μαζεψτε σαντουιτς χερουλια και τα σηναφει ερχομαι με φορα τη δευτερα το βραδυ να μου τα πειτε νικολα πες του πανου ερχομαι διψασμενος
-
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
"It's only the mind which separates reality from truth."
"It's all literally a matter of perspective."
"But there is only one truth that is your truth."
"It's a revised perception that protects you." -
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
"It's only the mind which separates reality from truth."
"It's all literally a matter of perspective."
"But there is only one truth that is your truth."
"It's a revised perception that protects you." -
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
Στον καφενε μονο ποιοτικα τραγουδια ακουμε….......................
http://www.youtube.com/watch?v=9-w33dhaEjI -
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
Τον ντουνια τον ψευτη μια φορα τον ζουμε….............................
http://www.youtube.com/watch?v=pNYuyzlWjvc -
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
Μπαγιαντερας…................................... ..........χεχεχεχεχεχεχεχε:5_2_2:
http://www.youtube.com/watch?v=YT16-Q2pKlk -
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
Ανακοίνωση
**
μετα της 11 μ.μ η πορτα θα κληνει στους βραδινους
δεχωμαστε απο της 10 μ.μ εως 11 μ.μ μετα η πορτα κληνει .**Όχι ρε Φίλε απόψε που έσπασα τον μπαγλαμά μου!!!
http://youtu.be/2hPDYPg1GrIΌταν είσαι γεννημένος να στηρίζεσαι σε δεκανίκια
Πάντα με δανεικές υπογραφές θα υπογράφεις!!! -
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
@παπ:
κανε καμια εξαιρεση πανο αφου ξερεις
Αστα να πανε Γιωργη ο καφετζης σηκωσε ψηλα τον αμανε, δεν φτανουν οι μπομπες που σερβιρει εβαλε και εισοδο.
-
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
μια ολια ρακι και ενα τραγουδι .
http://www.youtube.com/watch?v=NcaErmnEVAs
σε ολα τα κοπελια μορε .
-
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
και για το φιλο μου τον Αριστοτελη , μορε .
-
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
http://www.youtube.com/watch?v=qd-8KeCWeMo
**
Απ’ της εξόριστης ελπίδας μου το καταράχι,
με ζηλαδέρφι μου ένα ηλιόχαρο και μόνο στάχυ,
αμπάλωτος κι ανήμερος σαν αντιφεγγιά
σα θυμητάρι αντρόπιαστο σ’ αλλαξοχεριά
στον ερειπιώνα που ο θάνατος πάλι μου γελάει,
κατάφατσα μα το ‘χω πάρει το κολάι
ανασαλεύω, κι απ’ της θλίψης αλεσιά
της οργής γίνομαι ζαβάδα και δεσιά,
ακροδεσιά, γιατί απ’ το ψέμα τ’ ανεμίδια
σπρώχνουν κι αθώους να πάνε στα τσακίδια.
Ψευτολογάδες, θρασίμια κι αρπακτικά
δε μας αφήσανε ούτε τα θαφτικά.
Κι αντί μια σφαίρα στο κούτελο σε κάθε κλειδούχο
βουβή βεγγέρα μ’ αταίριαστο ρούχο
κι αντί κρεμάλα σε κάθε φορετό,
κλάψα αβανταδόρικη απ’ τον αλαλητό.
Πού να βγάλω το σκασμό και που ν’ αγιάσω
στην αλλαξοκαιριά, βοριά, πώς να σωπάσω;
Ήμουν αντάμης, δε θα πεθάνω κιότης
κι αναδρομάρης χορτασμένος και προδότης.
Ήμουν δρολάπι, πώς να γίνω ψιλοβρόχι
τα “ναι” που να τα βρω, αφού καμώθηκα απ’ τα “όχι”;
Πώς να μη γίνω η φωτιά για της ντροπής τη δεματιά,
εδώ, στων βουβών την εσχατιά;Κοίτα, παλεύω με τα λίγα που μπορώ,
τούμπα να φέρω τον κακόγλωσσο καιρό,
φωτιά να γίνω στης ντροπής τη δεματιά,
εδώ, στων βουβών την εσχατιά.
Γιόμισε μίσος το μυαλό μου το ρηχό,
ζητάω εκδίκηση για κάθε ένα φτωχό
να φύγουν άκλαφτοι μέσα σε μια νυχτιά
τα λαμόγια απ’ των βουβών την εσχατιά.
Γιόμισαν μίσος τα μάτια των παιδιών,
τι να σου κάνουν οι βουές των τραγουδιών;
Όταν τα λόγια μένουν μόνο στα χαρτιά,
Κάποιοι γελάνε στων βουβών την εσχατιά..
Κοίτα, παλεύω με τα λίγα που μπορώ
για όλα τα αστοίβαχτα απ’ το βρώμικο σωρό.
Οι αλητάμπουρες σ’ αυτή τη γειτονιά
δεν ανήκουν στων βουβών την εσχατιά.Δεν είμαι, αβανιάρη, μόνος – για κακή σου τύχη –
η βρυσομάνα τρέχει νιότη και γλεντάνε οι στίχοι
χωρίς δασκαλίκι και συμβουλές καμουτσιές,
χωρίς βαστάζους να σ’ αρχίζουν στις κλωτσιές,
ένα ανθοβόλημα στην αναπαραδιά
κι απ’ τα βαλτόνερα σας τάζουν των μύθων τα παιδιά
φωτιά – και σας κοιτούν κατάματα,
μισώντας τόσο τα πικρά σας γεροντάματα.
Ανταρτέψαμε μέσα στη βουβαμάρα σας
οι αφρονίμευτοι δε ζούνε την κατάρα σας
και μεσ’ στη φτώχεια δηλώνουμε απαρτία
και γελάμε – η πιο σύγχρονη αμαρτία.
Κόντρα στη δεσποτεία και στη μιζέρια,
την πονεμένη μας ψυχή και τα δεμένα χέρια
εμείς θα μείνουμε μαζί περνώντας τη νυχτιά,
εδώ στων βουβών την εσχατιά.Κοίτα, παλεύω με τα λίγα που μπορώ
φωτιά να γίνω στης ντροπής τη δεματιά.
Γιόμισε μίσος το μυαλό μου το ρηχό,
ας φύγουν άκλαφτοι μέσα σε μια νυχτιά
Γιόμισαν μίσος τα μάτια των παιδιών,
αφού τα λόγια μένουν μόνο στα χαρτιά.
Κοίτα, παλεύω με τα λίγα που μπορώ
οι αλητάμπουρες στη low bap τη γειτονιά
δεν ανήκουν στων βουβών την εσχατιά.**Καληνυχτα σας.
"It's only the mind which separates reality from truth."
"It's all literally a matter of perspective."
"But there is only one truth that is your truth."
"It's a revised perception that protects you." -
ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ
Και αντιο,αυτο για μενα!
http://www.youtube.com/watch?v=AqmxOT9UTus
**
(Στων βουβών την εσχατιά)Στέκομαι ακύκλωτος κι η σπασμένη αλυσίδα
πάνω στα χέρια μου κάτι μου θυμίζει.
Λες να 'μαι ελεύθερος καιρό και να μην είδα
τον χρονοφύλακα να μας ξεπροβοδίζει;
Νιώθω ανάγραμμα παλιό που ψάχνει έξοδο,
και λέξη να γίνει καινούρια το παλεύει,
κομπογιαννίτικο κόλπο κι ανέξοδο- μα δε βαριέσαι κάτι να σαλεύει.
Απ' τις φωνές παραμένω αξελόγιαστος,
μα οι δουλοπάροικοι με θέλουν πάντα επίκαιρο
και ανεμόσυρμα, μα νιώθω τόσο αντρόπιαστος
σάπιο το βάλσαμο, άφημα ανήμερο.
Κι όμως, το εφήμερο ζητά απ' τη φρονιμάδα μου
ν' αγκιτάρει πάλι τους ζαβλακωμένους,
να με τυλίξει ολάκερο ξανά η θαμπάδα μου,
κρωγμός να γίνω στους ξεστρατημένους.
Όμως τα χέρια μου έχουν σημάδια απ' τους χαλκάδες
και το βαρύ μου σώμα, σκέτη παγίδα,
Έχω το νου μου πάντα στους φωνακλάδες
που ζούνε στου φόβου τη κορωνίδα..
Γι 'αυτό δεν είδα το χρόνο τα δεσμά μου να σπάει
και μάλλον, δεν άκουσα να με καλεί το μίσος.
Το παρελθόν στο λιθοβόλημα ας τραβηχτεί να πάει•
εμένα απαντοχή μου απλά ένα ίσως.
Ίσως να βαρέθηκα να χαραμίζω κουβέντες
και να γουστάρω να γίνω ανεμοκαίρι.
Ίσως να πείστηκα πως είναι λίγοι οι λεβέντες
και στον γκρεμό να τραβάω το χέρι.
Ίσως ν 'αρνήθηκα να γίνω σφαχτάρι
για να 'χεις κάτι μετά για να θυμάσαι.
Ίσως, απλά, δε μου 'κανες τη χάρη,
τον εαυτό σου να μη φοβάσαι.Τα είπαμε τόσες φορές που κουραστήκαμε,
μα την παρηγοριά έχεις κάνει αντιστήλι.
Για την πάρτη σου από κάποιους στερήσαμε
την ευκαιρία να γίνουμε φίλοι.
Άκου, λοιπόν, μικρέ μου αβδηρίτη,
σου λύνω τα ζύγια και κόβω την ουρά,
πέτα χωρίς την καλούμπα του αλήτη
μήπως και υπάρξει η πρώτη φορά.
Να το μετρήσεις απόψε που στα 'πα,
είναι στους αρμούς σου το στερνό καλαφάτισμα,
παίρνω τον θυμό μου και στέκομαι αλακάπα
και 'συ απ' το αποκαρωμα πέρνα στο καλάρισμα.
Αν θέλεις, γίνε θυμιατό κι ασημοκάντηλο
ή κακόφτιαχτο μπουκάλι με στουπί
ή γίνε εθνίκι να δείχνεις με το δάχτυλο
και τους πνιγμένους να χτυπάς με το κουπί•
ή γίνε μπάτσος, λαβωματιά και ιπερίτης,
μόνιμος κα κοτσονάτη συνδικάλα,
ή λασπερό ντιλέρι κι ισοβίτης
ή μια κρυφή alternative κουφάλα
κι άλλα πολλά – μα ήδη βρώμισε το στόμα μου.
Το φέρνεις από δω, το φέρνεις από κει
στη μπουκάλα με τα ονείρατα βάζω το πώμα μου.
Έχω το ίσως μου κι αυτό μου αρκεί.Φοβάσαι ακόμα τον εαυτό σου, φοβάσαι.
Κοιμάσαι, αρνιέσαι να ζεις και να θυμάσαι.
Σ' έχει τυλίξει το νιόβγαλτο μίσος,
ίσως επειδή τελειώνεις• ίσως.**"It's only the mind which separates reality from truth."
"It's all literally a matter of perspective."
"But there is only one truth that is your truth."
"It's a revised perception that protects you." - μα δε βαριέσαι κάτι να σαλεύει.
