Γνωριζει καποιος πληροφοριες για ανταρτη με ψευδωνυμο σταυραετος που εδρασε στην Ευβοια , οποιαδήποτε πληροφορια !

αν μιλάς για αυτόν που αυτονομήθηκε κατά των αριστερων, κάτι έχει πάρει το αυτί μου!!!

το ονομα του ηταν παλασκας ιωαννης ,λοχαγος του 7ου συνταγματος του 1ου ανταρτικου , με ενδιαφερει να μαθω από που ηταν , που εδρασε , ποτε ηρθε στην ευβοια , ποσο καθησε , που εζησε , αν περασε στο 2ο ανταρτικο , οποιος ξερει κατι από τα παραπανω ας βοηθησει !

Την ενιαία πια ομάδα των εξορίστων ΕΛΑΣιτών αξιωματικών στη Νάξο την αποτελούσαν οι παρακάτω:
Συνταγματάρχης ΠΖ: Νίκος ΠΑΠΑΣΤΑΜΑΤΙΑΔΗΣ. Συνταγματάρχης ΠΒ: Γιάννης ΠΥΡΙΟΧΟΣ. Αντισυνταγματάρχης ΠΖ: Δημήτρης ΚΟΥΚΟΥΡΑΣ. Αντισυνταγματάρχης ΠΒ: Στάθης ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ, Γιώργος ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΚΟΥΜΕΛΟΣ. Ταγματάρχης ΠΖ: Θεόδωρος ΜΑΚΡΙΔΗΣ, ΜΑΝΤΟΥΚΟΣ. Ταγματάρχης ΠΒ: Ιάκωβος ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΣ, Μιχάλης ΜΠΑΡΟΥΤΣΟΣ, Ορέστης ΒΑΛΑΛΑΚΗΣ, Γιάννης ΚΑΛΙΣΜΑΝΗΣ, Ηλίας ΜΠΑΛΤΑΣ. Επίλαρχος: Βήλος ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ. Λοχαγός ΠΖ: Βασίλης ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, Γιάννης ΠΑΛΑΣΚΑΣ, Γιώργος ΣΑΜΑΡΙΔΗΣ, Δημήτρης ΤΣΙΤΣΙΠΗΣ, ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ, Γιώργος ΚΑΤΕΜΗΣ, Γιώργος ΚΑΛΙΑΝΕΣΗΣ. Λοχαγός ΠΒ: Στέφανος ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ, Κίμων ΧΑΤΖΗΜΙΧΕΛΑΚΗΣ. Ιλαρχος: Αρίστος ΚΑΠΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ. Υπολοχαγοί ΠΖ: Μάκης ΤΡΩΓΙΑΝΟΣ, Θεόδωρος ΚΑΛΙΝΟΣ, Ντίνος ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Αλέκος ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ. Υπολοχαγός ΠΒ: Θεοδόσης ΖΕΡΒΑΣ, Χρήστος ΣΤΕΦΟΠΟΥΛΟΣ. Υπολοχαγός MX: Στέφος ΗΛΙΑΔΗΣ. Υπολοχαγός Διαχείρισης: Γεράσιμος ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ. Ανθυπασπιστής: Κώστας ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ Πέτρος ΜΕΛΑΣ, ΗΛΙΑΚΗΣ.

http://tolmwnnika.blogspot.gr/2011/06/blog-post_6049.html

Επιχείρηση "ΖΕΥΣ" εναντίον μονάδων ανταρτών του ΔΣΕ στην περιοχή του Ολύμπου,
λάθος στους καπετάνιους ήθελα να το περάσω

Παλάσκας Ιωάννης του Αθανασίου, Λοχαγός (ΠΖ) - «Σταυραετός»
Γεννήθηκε το 1910 στα Ιωάννινα. Εισήχθη το 1926 στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) από τη οποία αποφοίτησε το 1930 και ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός (ΠΖ). Οργανώθηκε από πολύ νωρίς στο Κ.Κ.Ε.
Κατά την Κατοχή, αρχικά τοποθετήθηκε από την Κ.Ε. του Ε.Λ.Α.Σ. στην Εύβοια. Στην Δ. Μακεδονία και συγκεκριμένα στην ΙΧ Μεραρχία ήρθε κατόπιν εντολής της Κ.Ε. η οποία τον τοποθέτησε Επιτελάρχη στη Μεραρχία.
Μετά την Συμφωνίας της Βάρκιζας επέστρεψε στον νέο Ελληνικό Στρατό. Τέθηκε στον Πίνακα Β΄. Το 1946 συνελήφθη και στάλθηκε εξορία στη Νάξο. Την άνοιξη του 1947 στάλθηκε στη Θάσο και κατέληξε τελικά στη Μακρόνησο. (Γιάννης Πριόβολος, σελ 261-263.)

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ ΣΚΑΛΑΣ  15-1-1944
Στις 15-1-1944 στη μία μετά το μεσημέρι η Γερμανική μηχανοκίνητη φάλαγγα από 15 αυτοκίνητα με αυτόματα όπλα , πολυβόλα , αντιαρματικά πυροβόλα κι από 120 – 150 άντρες φτάνει στις οργανωμένες θέσεις των ανταρτικών τμημάτων .
Η διάταξη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ , που διαθέτει τρία πολυβόλα Σαϊντετιέν και ατομικό οπλισμό χωρίς ολμίδια καμπύλης τροχιάς ( είχαν σταλεί στη Στερεά Ελλάδα για τις εκεί ανάγκες ) , ήταν η ακόλουθη : στη δεξιά πτέρυγα ( από την πλευρά προς τη Χαλκίδα ) είχε στηθεί το ένα πολυβόλο που το χειριζότανε ο αντάρτης Κώστας Κυριαζής ( Καραϊσκάκης ) από το χωριό Πολιτικά . Στην αριστερή πτέρυγα ( από την πλευρά προς το Αλιβέρι ) όπου είχε αναπτυχθεί το υπό τον Παναγιώτη Μαμά ( Φιλόλαος ) τμήμα , είχε στηθεί το δεύτερο πολυβόλο με χειριστή τον αντάρτη Σπύρο Κουρόζο από το χωριό Πάλιουρα . Επικεφαλής της διμοιρίας που είχε ταχθεί εκεί ήταν ο λοχίας Θανάσης Καρλατήρας ( Μαυροβουνιώτης ) από τους Στρόπωνες. Προς το τέλος της αριστερής πτέρυγας ήταν μία μικρή γέφυρα που είχε « υπονομευτεί » με εκρηκτικές ύλες για να ανατιναχθεί μόλις η γερμανική φάλαγγα θα βρισκόταν στη « ζώνη » ώστε να εγκλωβιστεί μέσα στο χώρο . Η « υπονόμευση » είχε ανατεθεί στο Δημ. Μπιλίρη που είχε παρόμοιες εμπειρίες από τα οχυρά της Μακεδονίας πριν από την Κατοχή . Οι άντρες του ΕΛΑΣ που είχαν στήσει ενέδρα εκεί , περίμεναν επτά εικοσιτετράωρα τον ερχομό των Γερμανών.
Όταν η γερμανική φάλαγγα πλησιάζει μπροστά από τις θέσεις της δεξιάς πτέρυγας, άρχισε να χτυπά το πολυβόλο Καραϊσκάκη εναντίον της , καθώς επίσης το πολυβόλο του Κουρόζου και η άλλη δύναμη των ανταρτών με ομαδικά πυρά . Τα πρώτα γερμανικά αυτοκίνητα κινήθηκαν να βγουν από τη ζώνη του δρόμου που εβαλόταν , πέρασαν τη γέφυρα, που δεν ανατινάχτηκε και οι Γερμανοί έστησαν το πρώτο αντιαρματικό πυροβόλο. Τα άλλα αυτοκίνητα με το άλλο αντιαρματικό έμειναν έξω από τη βαλλόμενη ζώνη και οι Γερμανοί έστησαν το άλλο τους πυροβόλο που κι αυτό άρχισε να βάλλει κατά των δυνάμεων του ΕΛΑΣ . Η μάχη κράτησε από τη μία το μεσημέρι μέχρι το βράδυ . Κατά τις νυχτερινές ώρες οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ υποχώρησαν προς το μοναστήρι Αγιάς και τη Σέττα.
Αξίζει να σημειώσουμε εδώ τα εξής :

1. Στο Αλιβέρι είχε γίνει πολιτικοστρατιωτική σύσκεψη η οποία είχε πάρει απόφαση να μη γίνει καμιά πολεμική ενέργεια εναντίον των Γερμανών , για να μη γίνουν αντίποινα σε βάρος των κατοίκων . Όταν όμως ο στρατιωτικός διοικητής του 3ου τάγματος του ΕΛΑΣ Γιάννης Παλάσκας (Σταυραετός) έφτασε στις θέσεις των ανταρτών η μάχη είχε ήδη αρχίσει και δεν υπήρχε πλέον τρόπος να εφαρμοστεί η απόφαση .
2. Ο Θανάσης Τζάνος εκθέτει στη « Μαρτυρία » του : [ … ] Μαζί με τον ενεργό ΕΛΑΣ είχαμε οργανώσει και μία δύναμη από εφεδροελασσίτες με επικεφαλής τον ταγματάρχη Πηλιχό από του Γαβαλά . Όταν πήραμε την είδηση από τη Χαλκίδα δώσαμε ένα ραντεβού με τον Πηλιχό , να συναντηθούμε τη νύχτα της παραμονής της μάχης κάπου έξω από το Αλιβέρι για να βρεθούμε το πρωί στην Κακιά Σκάλα . Ο Πηλιχός όμως δεν ήρθε στο ραντεβού και υποχρεώθηκα εγώ , που τον περίμενα όλη νύχτα , να πάω το πρωί στον Άγιο Λουκά και να συγκεντρώσω γύρω στους 15 εφεδροελασσίτες και να πάμε στη μάχη. Η γερμανική φάλαγγα δεν εξοντώθηκε , αλλά μέρος της . Κατά τη γνώμη μου , η ασυνέπεια του ταγματάρχη Πηλιχού, που δεν ήρθε με το εφεδρικό να καλύψει τις θέσεις του Μαυροβουνιώτη έπαιξε ανασταλτικό ρόλο.
3. Ο Νίκος Σιμιτζής στην έκθεσή του στο ΓΕΣ ισχυρίζεται ότι : η μάχη της Κακιάς Σκάλας εγένετο αφορμή ώστε τα παρά την αμαξωτήν οδόν κεφαλοχώρια Αλιβέρι , Βάθεια , Αμάρυνθος και Ερέτρια να εξοπλιστούν υπό του στρατηγού Λιάκου …. Ο Σταμάτης Καββαδίας ισχυρίζεται όμως ότι : Πέραν από το γεγονός ότι στα Ψαχνά εσχηματίστηκε λόχος Ασφαλείας στις 14/1/1944 , δηλαδή πριν από τη μάχη της Κακιάς Σκάλας , ο εξοπλισμός των κωμοπόλεων αυτών και η δημιουργία Λόχων Ασφαλείας σ΄αυτές , από τους ντόπιους , θα πραγματοποιούνταν ούτως ή άλλως. Ήταν ανάγκη « άμεση » και « απόλυτη » από τους Γερμανούς. Μόνος τρόπος για να πραγματοποιηθεί αυτό ήταν να υπάρχουνε μόνιμες φρουρές στα επίκαιρα αυτά σημεία .
4. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Β. Μπόνου οι Γερμανοί ήθελαν να προχωρήσουνε σε αντίποινα εκτελώντας Αλιβεριώτες. Ισχυρίζεται ότι κατάφερε να πείσει τους Γερμανούς να μην το επιχειρήσουν , ο Αλιβεριώτης γιατρός Παναγής Κόλιας ο οποίος περιέθαλψε τους τραυματίες .

Οι απώλειες των Γερμανών ήταν σοβαρές . Ο Νίκος Σιμιτζής αναγράφει 10 νεκρούς κι άλλους τόσους τραυματίες . Ο αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας Λιάκος αναφέρει 7 νεκρούς και 14 τραυματίες . Ο αντάρτης Γιάννης Τζαφέρος ( Μαραθώνας ) – που είχα την τύχη να γνωρίσω και να γίνω φίλος του , όταν υπηρετούσα ως δάσκαλος στον Άγιο Αθανάσιο – , 93 νεκρούς και 7 τραυματίες . Ο στρατιωτικός διοικητής του τάγματος Γιάννης Παλάσκας αναφέρει 75 νεκρούς και 29 τραυματίες . Αυτοί οι αριθμοί πρέπει να είναι και οι σωστοί (δικαιολογούνται κυρίως από το χώρο που έγινε η μάχη και από τον αιφνιδιασμό που υπέστησαν οι γερμανικές δυνάμεις ) σύμφωνα με την εκτίμηση του Σταμάτη Καββαδία .

Οι απώλειες του ΕΛΑΣ ήταν : 1 νεκρός , ο λοχίας Θανάσης Καρλατήρας ( Μαυροβουνιώτης ) και δύο τραυματίες. Ο πολυβολητής Καραϊσκάκης και ο Γιάννης Καραγιάννης από το χωριό Κουρούνι ( Κουρουνιώτης ).

Από τη μεριά 10+10 και 7+14
Η κατ' άλλους 93+7 και 75+29
Και από την άλλη μεριά, 1+2
Μιλάμε για τακτικό στρατό εναντίον ανταρτών, με οπλισμό που επιτρέπει εκτόξευση πυρών εκτός της εμβελείας των όπλων των ανταρτών.
Κανένα εγχειρίδιο ανάλυσης τρωτότητας στόχου δεν θα δεχόταν τέτοια νούμερα.
Η κλασσική ηρωοποίηση ατόμων που έπρεπε να δικαιολογήσουν την έκδοση "" ιστορικών βιβλίων""
Dani, εστιάζω μόνο στο περιεχόμενο τους περί μαχών, το οποίο μου γυρνάει τα έντερα. Από την άλλη, δεν αμφισβητώ ότι μπορεί εσένα και κάποιους άλλους να τους βοηθήσει στην αναζήτηση γεωγραφικών κλπ στοιχείων.